Duygusal, Âşık, Çalışkan Sevda Erginci

“Uyanış: Büyük Selçuklu”nun Turna Hatun’u, “Elkızı”nın Ezo’su, “Yasak Elma”nın Zeynep’i Sevda Erginci; tiyatro, sinema ve dizi olmak üzere pek çok yapımda yer aldı. Yıldız Kenter’le kısa süre de olsa çalışma fırsatı yakalamış olan güzel oyuncu, şimdilerde Tiyatro İn’in “Anne” oyununu sahneliyor. Mesleğinin kendisi için ne ifade ettiğini MAG Okurlarıyla paylaşan Sevda Erginci, aşktan kendi hayatına merak edilenleri anlatıyor…

 

Zamanında Kenter Tiyatrosu’nda bulunmuştunuz. O günler nasıldı?

Açıkçası oyunculuk dersleri almadım. Kraliçe Lear’ın provalarında bulundum ve kısa süre de olsa Yıldız Kenter’le çalışma fırsatı buldum. Kendimi çok şanslı hissettiğim ve çok şey öğrendiğim müthiş günlerdi diyebilirim.

İlk oyununuz için sahneye çıktığınızda geleceğin nasıl şekilleneceğini düşünmüş müydünüz hiç?

Yıllar önce bir çocuk oyununda oynamıştım. Geçen seneden beri de, ilk profesyonel deneyimim diyebileceğim, Tiyatro İn’in “Anne” oyununda oynuyorum. Çocuk oyununda oynarken gelecekle ilgili hiçbir şey düşünmemiştim. Yaptığım şeyin mesleğe dönüşeceğini de düşünmemiştim açıkçası. Sadece okulu çok sevmediğim yıllardı ve çok sevdiğim insanlarla, çok eğlendiğim bir şey yapıyordum.

Oyunculuk sizin için ne anlam ifade ediyor?

Oyunculuğa başladığım yıllarda çocuk sayılırdım ve sorumluluk bilincim olmadığından sadece eğlendiğim, sebebini bilmeden mutlu hissettiğim bir alandı benim için. Şimdi ise bazen iyi, bazen kötü bir etkiyle tüm hayatıma sirayet eden mesleğim. Aşk ile nefret ilişkisi var oyunculukla aramda. Net olarak oyuncu olmaya karar verdiğimde bu işin beni en çok etkileyen tarafı; bir derdi, bir meseleyi, oyuncuyu da seyirciyi de konfor alanından çıkarıp rahatsız ederek anlatıyor olmasıydı, ki bir de üzerine takdir görüyorsun. Bunu başka nasıl başarabilirsin? Mümkün değil gibi. Ne zaman bunu başardığımı gördüğüm işler yapsam işime tekrar âşık oluyorum.

Bu zamana kadar tiyatro, dizi ve sinema olmak üzere pek çok yapımda yer aldınız. Sahnede veya sette hiç unutamadığınız bir anınız var mı?

On yedi yaşımdan beri setteyim ve hiç durmadan çalıştım. İyi ve kötü çok fazla anım var; spesifik olarak anlatabileceğim etkileyici bir anı hatırlamıyorum şu an…

Peki, en zorlandığınız anlardan birkaç örnek verebilir misiniz?

Örnek verecek olursam; on iki saat sürekli olarak ağladığım ve artık gözümden yaş akmaz hale geldiği zamanlarda, “Oyuncusun sen, ağlayacaksın tabii.” diyebilen, insan bedenini kameranın kayıt tuşuyla bir tutan insanlarla çalışmak ve mücadele etmek işin en zorlayıcı tarafı bence. Tabii ki çok iyi yazılmış sahneleri oynarken de çok zorlanıyorum ama bir yandan da müthiş iyi hissediyorum.

Sizce Türkiye’de ne tür yapımlar daha çok ilgi çekiyor? Hangi türler eksik ve çoğalması lazım?

Çok ilginçtir ki bunu asla çözemedim. Ne seviliyor, ne tutuyor hiç anlamıyorum ve genelde yanılıyorum. Keşke şunun gibi işler daha çok olsa dediğim şeyler, daha az izlenen işler oluyor hep.

Sosyal medyada kişiler hakkında sürekli paylaşımların yapıldığı, isteyenin istediğini söylediği bir dönemde, göz önünde olmak size neler hissettiriyor?

Sosyal medyada var olmama konusunda uzun süre direndim. Gerçekten çok hoşlanmıyorum; ya da severek kullanacak olsam şu an kullandığım şekliyle olmazdı sanırım. Kendimi seveceğim bir halini bulmaya zorluyorum. Umarım bir gün bulacağım!

Duygularınızı çok yoğun yaşadığınız zamanlar oluyor mu? Yoksa genel olarak sakin biri misiniz?

Yoğun yaşamadığım hiçbir şey yok. Hatta kendimde en törpülemeye çalıştığım şey. Hep sakin ve sabırlı olmaya uğraşıyorum, çünkü bu, uzun vadede bana da çevreme de zarar verebiliyor. Otuzuma yaklaştıkça daha çok öğreniyorum diyebilirim.

Yasak Elma bittiğinde neler hissettiniz?

Yasak Elma ekibi benim ailem gibiydi; huyumun, karakterimin çok iyi bilindiği ve tam olarak o haliyle kabul edildiğim, sevildiğim bir ekip. Eda kardeşim, Melisa ve yönetmenlerimiz Neslihan’la Ece annem gibi geliyor hâlâ. İstediğim an ailem gibi sığınabileceğim insanlar kattı hayatıma. Onlardan ayrıldığıma üzüldüm tabii.

Ufukta sizi heyecanlandıran yeni projeler var mı?

Heyecanlandığım birkaç hikâye var ama netleşen bir şey yok henüz.

Set dışında neler yapmaktan hoşlanıyorsunuz?

Ben çok sosyal biri sayılmam. O yüzden genelde evde vakit geçiriyorum. Çocuklarımla ilgileniyorum. Bir de at binmeyi çok seviyorum. Her fırsatta çiftliğe gidip atlarla vakit geçiriyorum.

Aşk hakkında ne düşünüyorsunuz?

Aşkı tanımlamaya çalışmak hem boş bir çaba hem de haksızlık gibi geliyor. Mantıklı bir yaklaşımla çok güzel bir duyguyu basitleştirmek istemem ama ne zaman âşık olsam ve bunu başka bir hisse benzetmeye çalışsam “Evde hissediyorum.” derim. Bir şekilde bitmesi gerektiğinde de evimden kovulmuş gibi hissederim.

Sizi romantik bir ilişkide en çok etkileyen nedir?

Bizi en çok etkileyen şeyi sabit bir kural gibi bilseydik, hepimiz ilk denemede muhteşem ilişkiyi bulurduk.

Sabah insanı mısınız, yoksa gece mi?

Sabah insanı olmayı çok deneyen ve çok isteyen bir gece insanıyım diyebilirim.

Kendinizde değiştirmek istediğiniz bir şey var mı?

Kendimi çok seviyorum ama hepimizin kusurları var, kusurum olduğunu ve bunun için de zamana ihtiyacım olduğunu biliyorum. Spesifik bir şey söylemem gerekirse sabırsızlığım olabilir.

Şansa inanır mısınız?

Şansa inanırım ama ciddiye almam, kendi şansını kendi yaratabilmiş olanlardanım.

 

 

KOORDİNASYON: MELTEM ERCAN      
RÖPORTAJ: GÖZDE YILMAZ
FOTOĞRAF: MURAT GÜNGÖR    
MODA DİREKTÖRÜ: OSCARMORRIS    
STYLIST: BÜŞRA ÇEVİK
SAÇ: HARUN ATEŞ
MAKYAJ: ASLI BİLGE
VİDEO: UĞUR DÜNGÜL
FOTOĞRAF ASİSTANI: MUZAFFER TEMİZ
STYLING ASİSTANI: DAMLA DİREKÇİ  
MAKYAJ ASİSTANI: BELİZ AR
MEKÂN: GRAND HYATT ISTANBUL